Jaja, de dag was aangebroken waar we het zoo vaak over hadden gehad, zo vaak hadden voorgesteld en nu was het zover; de sluizen door naar onze vrienden en familie.
Sam Stuurman kwam in de buitenhaven op het eind nog nét aan boord want die was de laatste 3 dagen in het ziekenhuis. We oefende het sas lied nog een keer op het achterdek en de trossen werden losgegooit en iedereen werd helemaal gek...

We begonnen met varen, mensen op het achterdek, mensen op het dakje van Mieke, mensen in de ra van de breefok en mensen in het kluivernet. De sluizen kwamen in zicht, net zoals de eerste bekende gezichten. Zwaaiend, lachend en huilend gingen we de eerste sluisdeur door. De tweede, we draaiden, we legde de gangway uit en... We mochten niet van boord ;) We verzamelden ons op het achterdek in 4 groepen en zongen uit volle borst ons zelfgemaakt sas lied "Sexy als ik zeil". Volgens mij was het niet echt te verstaan maar het ging om het idee. En toen mochten we eindelijk. Eindelijk.
Mijn lieve famile en vrienden knuffelen en alles was goed. Lieve schatten <3.
Wat later verzamelde iedereen zich onder de tent en werden wij als sassers naar voren geroepen. We werden toegesproken door verschillende mensen en kregen een aantal cadeautjes bijvoorbeeld een map met alle sasstories, een houten bekerhouder (haha) en een beker met sas die we altijd aan boord gebruikte voor thee en koffie.
De spullen brachten we op de kant en de laatste knuffels aan de sassers, mijn familie werden uitgedeeld. En toen ging ik. Weg van mijn huis, weg van mijn familie, weg van mijn leven aan boord van de Regina Maris.

Het thuiskomen was zoo raar, weinig mensen begrijpen dat moment van thuiskomen. Alles was zo groot en wit en nieuw terwijl er niet veel was veranderd. Met Vera ben ik een klein rondje door delft gefietst (Fietsen was zoooo leuk na een halfjaar!!!!) naar Delft Station (Zit nu onder de grond, supermooi geworden!). Toen ging ik met mama en iedereen naar papa op de boot. Heel gek om ook weer daar aan te komen, maar wel vertrouwd. Met een avond vol gezelligheid met kaasfondue, chocolade fondue en vele verhalen (van beide kanten) sloten we de aankomst dag af. Die avond in bed was de raarste nacht in dat bed van mijn leven. Natuurlijk kon ik niet slapen, maar alles was goed. Ik ben thuis en ik begin sas stiekem al wel heel erg te mnissen. Wat een geweldige onvergetelijke reis heb ik mogen meemaken. Heel veel dank en liefde voor iedereen die mij steun gegeven heeft vooraf, tijdens en achteraf.

Ik ben bezig met mijn laatste filmpje, en binnenkort zien jullie de foto's die nog missen. Deze weken ga ik lekker thuiskomen, genieten van de herinneringen en misschien al wel wat school doen.

Ik zal nog wel een update geven van hoe het allemaal gaat zo na de reis. Ik ben nog tijdelijk niet bereikbaar op mijn mobiel en krijg sowieso een nieuw nummer. Dus kom maar gezellig langs of ik zie jullie wel een keer :).

Nogmaals bedankt iedereen, hopelijk heb ik jullie een mooi beeld van de reis gegeven. Ik vond dit het beste halfjaar uit mijn leven en het was leuk om ook jullie daar mee van te laten genieten.

Liefs,
Linthe van Rooij