De laatste oversteek… Vanuit Horta voeren we meteen naar een ander eiland van de Azoren omdat we te weinig wc papier hadden ingekocht. Nog 1 nachtje voor anker. Gelukkig besloten we daarna nog een tussenstop te maken in Engeland.

Op 1 april werden er leuke grappen uitgehaald. Bijvoorbeeld plastic folie boven de wc pot, onder de wc bril knalerwten verstoppen, wax op de wc bril, de douchekop van de douche afhalen, plakband op de onderkant van de kraan, de planken onder de banken weghalen, bekers verstoppen, alle dekens van de bedden omwisselen, wc papier verstoppen enzovoort. Iedereen kon er om lachen.

Met pasen kreeg iedereen een ei, jammer genoeg niet verstoppen of versieren maar het was wel lekker. Er werden mutsen gehaakt want ondertussen was het buiten echt koud geworden. Het was nu niet meer wachtlopen in korte broeken en hemdjes, zoals we gewend waren, maar het was nu meer in de richting van thermo’s, truien, handschoenen en mutsen. Het was echt KOUD. Misschien was het wel kouder omdat we 30+ gewend waren, maar de wind was echt heel koud.

Een van de laatste dagen voordat we aankwamen in Engeland kregen we bezoek van een mega groep dolfijnen. Niet een paar maar het waren er echt meer dan 40. Overal rond de boot waren ze. Achterdek, middendek, voordek, overal. Ze bleven meer dan een uur rondzwemmen. Het was echt heel speciaal, een soort afscheid van de dolfijnen voor ons.

Engeland was echt heel erg leuk! We zaten vast aan een ankerboei. Dat betekende; zwarte bijboot bouwen om naar de kant de varen, want in de zwarte bijboot mogen we wel zelf varen. We kregen eerst een dag vrije tijd zonder mobiel, heel leuk want dan zie je ook iets van de stad (Falmouth) zelf. Iedereen wisselde zijn of haar laatste geld om naar Engelse ponden. Zelf had ik nog iets van 3,17 pond J. De dag erna gingen we eerst een stuk wandelen en daarna kregen we nog een keer vrije tijd, maar dan met mobiel. Leuk om nog heel even contact te hebben voordat we in IJmuiden aankomen.

Na Engeland was het nog steeds heel koud, maar de meeste waren nu wel aan de kou gewend. Gewoon heel veel kleren aantrekken en dan bestaat er een kans dat je het iets minder koud hebt.

Na ongeveer 100 mijl begon de scheepsovername en ’s nachts om tien over half twee kwamen we, nadat we alle zeilen gestreken hadden, aan in IJmuiden. Echt heel gek. Ik kan nog steeds niet beseffen dat we weer terug zijn na een halfjaar. Iedereen praat ook gewoon opeens Nederlands en we gaan gewoon nooit meer zeilen nu met de Regina. Ik besef het denk ik pas echt als ik thuis ben en dat het echt voorbij is.

In IJmuiden sloegen we de schoener, buitenkluiver, breefok en het grootzeil af, brachten ze naar de zeilmaker en kwamen er sponsorzeilen voor in de plaats. De rest van de zeilen pakten we in met huiken (een soort zeilhoezen).

Het is ook echt vet gek want nu hebben we weer gewoon Nederlandse radio. Het hele halfjaar hebben we constant dezelfde muziek gehad en nu zijn er allemaal onbekende liedjes op de radio, en er is weer nieuws, het weer dat voorspeld wordt en files (dat heb ik trouwens echt niet gemist)…

Er zijn nu heel veel laatste keren, maar er zijn nog steeds een paar eerste keren. Bijvoorbeeld vanochtend mochten we (voor het eerst) uitslapen tot 11 uur! En deze week mogen we zo vaak en zo lang we willen douchen.

Verder heb ik met Lotte de ankerlier geverft (nog sporen te zien op mijn arm, oeps), Alle voorraden die overwaren, geteld en in kratjes gedaan, alles spullen ingepakt en achter in de salon gelegd en mijn laatste keukendienst gehad op vrijdag die toch niet zo erg was als ik gedacht had. We mochten iets van 8 kilo patat (normaal iets van 3/4 kilo) maken, en 7 kilo vlees (normaal 4,5) wat een feest. Iedereen vond ons geweldig en iedereen hoefde na 3 porties eindelijk een keer niet meer!!

Een van de laatste avonden gingen we naar het strand met verzameld hout van de haven en stookte we een vuurtje midden op het strand. Terwijl we gezellig rond het vuur zaten stoken we de 44 wensballonnen van Marie aan. Op het eind kwam de politie even vertellen dat het vuur niet de bedoeling was. Haha nou wij hadden een geweldige avond gehad! Wauw.

De laatste avond wist iedereen niet zo goed wat die moest doen. Berichtjes voor iedereen achterlaten op kussenslopen, t-shirts, broeken, broekjes enz. En gewoon chill met iedereen zijn. En niet kunnen slapen in je bed.

De volgende ochtend werd ik wakker. Ik deed mijn ogen open en boem, realisatie; Vandaag is De Dag...